देशमा राजनीतिक आन्दोलनले अनेक मोड फेरिरहेका बेला पनि केही पात्रहरू छन्, जसले आन्दोलनको अर्थ केवल सत्ता, शक्ति वा सुविधाका लागि होइन, बरु सच्चा परिवर्तन र न्यायका निम्ति व्याख्या गरेका छन्। यस्तै एक पात्र हुन् मङ्गलसिंह प्रजा, माओवादी जनयुद्धकालदेखि अहिलेसम्म आफ्नै ज्यानको प्रवाह नगरी सत्य र निष्ठाको मार्गमा निरन्तर लडिरहेका एक साहसी, निस्वार्थ र भावुक युवा नेता।
“म न अन्धभक्त, न झोले, न महान—म सामान्य नेपालकाे छाेरा हुँ”
सामाजिक सञ्जालमा उनले हालै लेखेको एक भावुक स्टाटसले हजारौं नेपालीको मन छोएको छ। आफ्ना आलोचकहरूलाई संयमित जवाफ दिँदै उनले लेखेका छन्:
“म विरोधीहरूले सोचे जस्तो अन्धभक्त झोले हैन, कुनै पार्टी वा व्यक्तिबाट पैसा लिएर परिचालित पात्र पनि हैन। र समर्थकहरूले भनेझैं महान पनि हैन। म सत्य र निष्ठामा भोकै, प्यासै, जनयुद्धदेखि अहिलेसम्म सबै गुमाएर, आफ्नै दाइ गुमाएर, रोगी शरीर बोकेर पनि देश र जनताको निम्ति ज्यानको कुनै प्रवाह नगरी निरन्तर लड्ने सामान्य नेपालको छोरो हुँ।”
यो स्टाटस केवल शब्द मात्र थिएन, यो दशकौँको क्रान्ति, संघर्ष, बेदना र बाँच्ने जिजीविषाको condensed सारांश थियो। आफ्ना सन्तानको आँसु, बुबाको चुपचाप रुँदै गरेका आँखा, र जीवनसंगिनीको सहनशील पीडालाई उनले बयान गरेका छन् – एउटा यस्तो जीवन, जुन कुनै ‘नायक’ बन्न होइन, केवल ‘न्याय’का लागि लड्न समर्पित गरिएको थियो।
स्वास्थ्य अवस्था ठीक छैन, संघर्ष अझै बाँकी
हाल मङ्गलसिंह प्रजा गम्भीर स्वास्थ्य समस्याबाट गुज्रिरहेका छन्। राजनीतिक, सामाजिक, र वैचारिक सबै तहका नागरिकहरू उनका स्वास्थ्यका लागि चिन्तित छन्। शारीरिक अवस्था गम्भीर बन्दै गए पनि उनी अझै पनि हिम्मत गुमाएका छैनन्। “गालि होस् या ताली, म सत्यको पक्षमा निरन्तर लडिरहने छु” भन्ने उनको अडान आजका राजनीतिक छायाँहरूमा उज्यालो र स्फूर्ति बनेर देखिन्छ।
साथमा हरि भण्डारीको भावुक समर्थन
प्रजाप्रतिको यो कठिन घडीमा पत्रकार तथा सामाजिक अभियन्ता हरि भण्डारीले सामाजिक सञ्जालमार्फत विशेष समर्थन प्रकट गरेका छन्। उनले लेखेका छन्:“उहाँको नाम मङ्गलसिंह प्रजा हो। एउटा साहसी र समर्पित युवा, जसले माओवादी आन्दोलनका लागि आफ्नो ज्यान अर्पण गर्न पनि पछि हटेनन्। आज उहाँको स्वास्थ्य अचानक खराब भएको खबरले सबैलाई स्तब्ध बनाएको छ। यो कठिन घडीमा उहाँको उपचार र पुनः स्वास्थ्य लाभका लागि हामी सबैको साथ र सहयोग अत्यावश्यक छ।”
भण्डारीले एकैपटक न त दया मागेका छन्, न त करुणाको अपिल गरेका छन् – उनले लडिरहेकालाई काँध थाप्न आग्रह गरेका छन्, एक नायकप्रति सम्मान जनाउन अनुरोध गरेका छन्। “सहयोग अभियान नचलाउन अनुरोध, तर सद्भावमा आभार”
मङ्गलसिंहको अर्को अद्वितीय पक्ष भनेकै स्वाभिमान हो। उनले स्पष्ट भनेका छन् —“व्यक्तिगत स्व इच्छाले सहयोग गरेमा ओके छ तर सहयोग अभियान नचलाउन हार्दिक अनुरोध गर्दछु।”
देशमा जहाँ रोग र पीडाको नाममा अनगिन्ती चन्दा अभियानहरू सञ्चालन भइरहेका छन्, त्यहाँ मङ्गलसिंह जस्तो व्यक्तिले आफ्नो कठिन घडीमा पनि आत्मसम्मानको रेखा नाघ्न नचाहनु साच्चिकै प्रेरणादायी छ।
एक लडाइँ, जुन सत्ता या शक्तिका लागि होइन
विगतमा उनी माओवादी आन्दोलनमा सक्रिय थिए। जनयुद्धको घडीमा उनलाई केवल गोलाबारी होइन, गरिबी, भूख, परिवारको वियोग र कठोर जनपीडा पनि सहनुपर्यो। आजको दिनसम्म उनले कुनै अवसरको खोजी होइन, केवल उत्तरदायित्वको निरन्तरता खोजिरहेका छन्।
उनको स्टाटसमा लुकेको पीडा देखाउँछ कि—यो व्यक्ति केवल आदर्शको कुरा गरेर होइन, आफ्ना हड्डीसम्म बलिदान गरेर न्यायका लागि लडेको छ।
विदेशमा बसेर समर्थन जनाउनेहरूका लागि पनि प्रेरणा
हरि भण्डारीजस्ता व्यक्तिहरू, जो बिदेशमा बसेर पनि सत्य र न्यायका पक्षमा कलम चलाइरहेका छन्, मङ्गलसिंहप्रति सद्भाव व्यक्त गर्दै अघि बढेका छन्। यो केवल एक व्यक्तिप्रतिको समर्थन मात्र होइन, बरु त्यस्ता हजारौं नेपाली युवाहरूको कथा हो, जो अझै पनि आफ्नो अन्तर्मनको बलमा देश र जनताको लागि बाँचेका छन्।
निष्कर्ष: मङ्गलसिंह प्रजा — एउटा नाम, एक विचार, एक प्रेरणा
राजनीति र आदर्श धेरैले बोल्छन्, तर थोरैले जिउँछन्। मङ्गलसिंह प्रजा ती थोरैमध्ये एक हुन्। उनी नायक हुन्, किनभने उनी अझै पनि लडिरहेका छन् — रोगसँग, परिस्थितिसँग, अन्यायसँग।
सामाजिक सञ्जालमा उनको सन्देश पाठशाला हो — सच्चा राजनीति, आत्मबल र स्वाभिमानको। हामीलाई चाहिएको पनि त्यही हो — यस्ता मानिसहरूको आत्मकथा पढ्ने, बुझ्ने, र प्रेरणा लिने।मङ्गलसिंह प्रजाजस्ता मानिसहरू हुनु भनेको देशमा अझै पनि आशाको बत्ती बलिरहेको प्रमाण हो।
यदि तपाईं पनि उहाँको संघर्षप्रति सम्मान व्यक्त गर्न चाहनुहुन्छ, त उहाँको आग्रहअनुसार व्यक्तिगत सद्भावको रूपमा साथ दिनुहोस्, तर सहयोग अभियानको नाममा प्रचार नगर्नुहोस्।सत्य र निष्ठाको यात्रामा मङ्गलसिंह प्रजाको जीवन सबैका लागि उदाहरण बन्न सकोस्। शिघ्र स्वास्थ्य लाभको शुभकामना।
