नेपाली राजनीतिमा मतभेद कुनै नयाँ कुरा होइन। तर, ती मतभेदलाई मानवता, सम्मान र संस्कारले ढाक्ने उदाहरण कमै देखिन्छन्। यस्तै एक अभूतपूर्व, भावुक र प्रेरणादायी दृश्य हालै नेपाली कांग्रेसभित्र देखिएको छ — जहाँ राजनीतिक मतभेदभन्दा माथि उठेर आत्मीयताको अद्भुत मिसाल प्रस्तुत गरिएको छ, त्यो पनि दुई ठूला नेताहरू — डा. शशांक कोइराला र डा. सुनिल शर्माबीच।
राजनीतिक बहसको तातो पृष्ठभूमिमा देखिएको मिठास
हालैको चर्चित भिजिट भिसा प्रकरणले नेपाली कांग्रेसभित्र तरंग ल्याएको छ। गृहमन्त्री रमेश लेखकको राजीनामा माग गर्ने प्रसंग, त्यसमा डा. शेखर कोइराला, डा. सुनिल शर्मा र राजेन्द्र बजगाईंले बोलेको भनिएको विषयमा पार्टी भित्रै स्पष्टीकरणको माग, अनि त्यसको नेतृत्वमा स्वयं कांग्रेसका पूर्व महामन्त्री तथा बीपी कोइरालाका सुपुत्र डा. शशांक कोइराला देखिनु — यस्तो अवस्थाले पार्टीभित्रको तिक्तता झल्काएको थियो।
यद्यपि, राजनीतिक मतभेद भन्दा आत्मीयता ठूलो हुन्छ भन्ने सन्देश दिँदै, उक्त विवादको पार्श्वभूमिमा एक मानवीय र उच्च नैतिकतायुक्त क्षणले सामाजिक सञ्जालमा सबैको मन जितेको छ।
भाइरल भिडियो: मानवीयता बोल्दो बन्यो
हालै सार्वजनिक भएको एक भिडियोमा, प्रतिनिधिसभा भवन परिसरमा देखिन्छ — डा. सुनिल शर्मा, सांसद तथा लोकप्रिय युवा नेता, आफ्ना शशांक दाइ — डा. शशांक कोइरालालाई गाडीमा पुर्याउँदै, ढोका खोलेर हात ढोग्दै, सविनय विदा गरिरहेका छन्। उनले दाइको हात समाएर नमन गर्दै आशीर्वाद लिँदै गरेको त्यो क्षण, नेपाली राजनीतिमा सद्भाव र संस्कारको अद्भुत क्षण बनेर अमिट छाप छोडेको छ।
राजनीतिक कटाक्ष चलिरहेको बेला यस्तो आत्मीय व्यवहार देखिनु भनेको अन्तरात्माको राजनीति हो — जुन कुनै घोषणापत्रमा लेखिन्न, तर जनताको हृदयमा लेखिन्छ।
“शशांक दाइ सोझा मान्छे हो…” — डा. शर्माको ठूलो मन
पत्रकारहरूका जिज्ञासामा डा. शर्माले निकै गम्भीर तर भावुक अभिव्यक्ति दिएका छन्। उनले भने:
“शशांक दाइ त सोझा मान्छे हो, कसैले उक्सायो होला। उहाँले राम्रै कुरा बोल्नुभएको थियो, एउटा शब्द चिप्लिएको हो। बीपीको छोरो हो, आममाफी छ।”
यो भनाइबाट स्पष्ट हुन्छ — डा. शर्मा केवल राजनीतिक नेता मात्र होइनन्, उनी बुद्धिमत्ता, सहिष्णुता र आदरभावका जीउँदो मूर्ति हुन्। यसरी राजनीतिक विवेक र पारिवारिक आत्मीयता सँगसँगै बोकेर हिँड्ने नेता विरलै पाइन्छन्।
सेवाभावको धरोहर — डा. सुनिल शर्मा
डा. सुनिल शर्मा यस्ता सांसद हुन्, जसले संसदमा तलब-भत्ता नलिने घोषणा मात्र गरेनन्, जीवनभर सेवा गर्छु भनेर त्यो अभ्यासमा उतारेका छन्। उनी लगातार स्वास्थ्य शिविरहरू संचालन गर्दै देशका ग्रामीण क्षेत्रमा स्वास्थ्य सेवा पुर्याइरहेका छन्।
उनको पहलमा:
- हजारौं बिरामीले निःशुल्क उपचार पाएका छन्,
- कठिन अवस्थामा रहेका बिरामीहरूलाई काठमाडौं मेडिकल कलेज र नोबेल मेडिकल कलेज ल्याइ उपचार गराइएको छ,
- ५० शय्याको निःशुल्क क्याबिन सेवा नोबेल मेडिकल कलेजमा सञ्चालनमा ल्याइएको छ,
- ७ वटा एम्बुलेन्स सेवा नेपालका विभिन्न क्षेत्रमा सञ्चालनमा छन्।
शब्द होइन, कार्यले बोल्ने नेताको उदाहरण हुन् डा. शर्मा। जनताले बोलेका होइनन्, जनताका लागि काम गरेर बोलेका नेता — यस्तो पहिचान बनाउन उनी सफल भएका छन्।
राजनीतिक शुद्धिकरणतर्फको आशाको किरण
शशांक कोइरालाजस्ता नेतृत्व गरिसकेका, तर अहिलेसम्म राजनीति भित्र आदर्शको प्रतीक मानिने पात्रसँग डा. शर्माको सम्बन्ध केवल व्यक्तिगत होइन — त्यो हो राजनीतिलाई मानवता, संस्कार र आदर्शको सिँढीमा उकास्ने प्रयास।
यी दुई नेताबीचको आपसी सम्मान, विश्वास र आत्मीयता आजको स्वार्थ, बदला र घृणाले ग्रसित राजनीतिमा स्वच्छ हावा जस्तै लाग्छ। यस्ता क्षणहरूले जनतामा आशा जगाउँछन् कि — अझै केही नेता बाँकी छन्, जो राजनीति होइन, राष्ट्रको सेवा गर्छन्।
राजनीति सम्भावनाको यात्रा हो, द्वेषको होइन
डा. शशांक कोइराला बीपी कोइरालाका छोरा हुन्। र डा. सुनिल शर्मा, जनताबाट उठेका “जनता कै नेता”। यी दुई पात्रबीचको सम्बन्धले देखाएको आदर्शले राजनीति स्वच्छ, गरिमामय र जनताको आशामा बाँधिएको हुनुपर्छ भन्ने पाठ पढाउँछ।
उनीहरूको सहिष्णुता, विनम्रता र परिपक्वताले एक स्पष्ट सन्देश दिएको छ —
“राजनीतिक मतभेद हुन सक्छ, तर आत्मीयता कहिल्यै मर्नु हुँदैन।”
यस्तो राजनीति आजको पुस्ताले खोजिरहेको छ — जहाँ हृदय बोल्छ, सम्मान बोल्छ, अनि नेपालप्रति सच्चा प्रेम बोल्छ।
